Masculin
|
Feminin
|
Un
museé (Museum)
|
Une
école (Sekolah)
|
Un
lyceé (Sekolah SMA)
|
Une
station (Stasiun)
|
Un
jardin (Taman)
|
Une
paste (Kantor pos)
|
Un
bassin (Kolam)
|
Une
gare (Terminal)
|
Un
bureau (Kantor)
|
Une
bibliothèque (Perpustakaan)
|
Un
marché (Pasar)
|
Une
église (Gereja)
|
Un
hôtel (Hotel)
|
Une
mosquée (Masjid)
|
Un
hôpital (Rumah sakit)
|
Une
classe (Kelas)
|
Un
cinéma (Bioskop)
|
Une
faculté (Fakultas)
|
Un
café (Café)
|
Une
champagne (Pegunungan)
|
Un
aeroport (Bandara)
|
Une
boulangerie (Toko roti)
|
Un
magasin (toko)
|
Une
boucherie (Toko daging)
|
Un
centre commercial (pusat belanja)
|
Une
épicherie (Toko bahan makanan)
|
Un
restaurant (Restoran)
|
Une
Librairie (Toko buku)
|
Un
palais (Istana)
|
Une
fleuriste (Toko bunga)
|
Un
pura (Pura)
|
Une
boutique (Toko pakaian)
|
Un
village (Desa)
|
Une
piscine (Kolam renang)
|
Un
tombeau (Makam)
|
Une
ville (Kota)
|
Un
kiosque net (Warnet)
|
Une
garage (Garasi)
|
Sunday, March 24, 2013
Saturday, October 27, 2012
SETTING 1
(Ing
sawijinig desa, ana janda sing asmane Nyi Randa Tarub. Garwane wis suwi
dipundhut Gusti ingkang maha kuwasa. Ing sawijining dina, Nyi Randa Tarub arep
ziarah menyang makame garwane. Nalika tekan ing makam iku, Nyi Randa Tarub
ketemu wong lanang sing nembe nggendong bayi nangis)
Ki Ageng Gribig :
“Nyi Randa Tarub….! Opo kowe gelem tak wenehi anak?”
Nyi Randa Tarub :
“Kisanak, punika sinten?”
Ki
Ageng Gribig : “Aku bapak
saka anak iki, tapi aku ora bisa ngopeni
anak iki, aku kudu njelajahi tanah jawa, apa kowe gelem ngopeni anak iki?”
Nyi
Randa Tarub : “ Nggih,
kisanak kula purun. Sampun dangu kula kepingin gadhah putra.”
Ki
Ageng Gribig : ”Neg ngono,
tampanen anak iki, anggep kaya anakmu dhewe.”
Nyi
Randa Tarub : “Maturnuwun
Gusti… Matur nuwun... Alhamdulilah.”
Ki
Ageng Gribig “ Anak iki
tak wenehi jeneng, Kidang Telengkas amarga ibuke wektu iku lagi tapa ngijang”
SETTING 2
Jaka
Tarub : “Waduh,
wes awan kaya ngene, aku durung entuk kewan siji sijio. Simbok arep dhahar apa
dina iki?”
Kancane
Jaka : “Iyo, iki piye. Kewan- kewan pada ning ngendi ya?
Aku wes kesel iki. Aku arep mulih wae ya,”
Jaka
Tarub : “Yowes,
muliha kana, aku arep ngaso ning kene wae disik.”
(Nalika Jaka Tarub lagi ngaso, Jaka Tarub krungu
swara-swara wong wadon saka telaga. Bareng ngerti sumber swara iku, Jaka kaget)
Jaka
Tarub : “Sopo
kuwi? Ayune… Apa iku peri alas? Utawa
bidadari sing mudun saka kahyangan?”
(Jaka tarub ndelok wong wedok mau lagi adus. Ana klambi
ing pinggir telaga. Ora ngerti kenapa, Jaka ujuk-ujuk nduwe niat ala, dheweke
terus njupuk salah siji klambi sing ana ing pinggir telaga kuwi)
Bidadari
1 : “Adik
adikku, iki wes arep wengi, ayo mentas ndang mulih menyang kahyangan”
(Bidadari-bidadari mau terus pada mentas, njupuk
selendang. Ananging selendange Nawang Wulan ora ono)
Nawang
Wulan : “Lho, selendangku
ning ngendi? Selendangku ilang, piye iki?”
Bidadari
2 : “Ilang? Kok
iso? Ayo goleki bareng-bareng.”
Bidadari
1 : “Eh, dino
uwis tambah wengi, kene kudu cepet-cepet mulih.”
Nawang
Wulan : ”Tapi, kepiye
nasibku, mbakyu?”
Bidadari
2 : “Kene ora bisa
ngewangi opo opo. Kene kepekso ninggal kowe.”
(Nawang Wulan banjur nangis amarga ditinggal
kanca-kancane balik menyang kahyangan)
Nawang
Wulan : “Kepriye iki? Aku
janji, yen ono sing bisa nulungi aku, yen lanang bakal tak dadekake garwa, yen
wadon bakal dak dadekake sedulur.”
(Terus
Jaka Tarub teka, nyedhaki Nawang Wulan)
Jaka Tarub : “Ana apa Nisanak? Kenapa kowe
nangis?”
Nawang Wulan : “Kula, kula mboten saged medal saking mriki amarga
rasukan kula ical.”
Jaka Tarub : “Oh, saakene nasibmu. Aku kepingin
nulungi kowe, opo kowe gelem?”
(Nawang Wulan ngangguk)
Jaka Tarub : ”Iki,nggonen jarik iki kanggo
nutupi awakmu.”
(Nawang Wulan nganggo jarik)
Nawang Wulan : “Maturnuwun, kisanak. Nami kula Nawang Wulan. Panjenengan sinten?”
Jaka Tarub : “Aku Jaka Tarub. Omahmu ning
ngendi?”
Nawang
Wulan : “Griya kula wonten
kahyangan. Kula wonten mriki kangge adus. Nalika kula badhe mentas, selendang
kula sampun mboten wonten. Lan kula sampun janji, pramila wonten ingkang
nulungi kula, bakal kula dadosaken garwa.”
Jaka Tarub : “Yen ngono, kowe kudu mulih
ning omahku amarga aku uwis nulungi kowe.”
SETTING 3
(Bareng tekan menyang omahe, Jaka Tarub pamer kalian Nyi Randa Tarub)
Jaka Tarub : “Mbooook, anakmu wangsul”
Nyi Randa Tarub : “Eh,
anakku, iki sopo?”
Jaka
Tarub : “Punika
Nawang Wulan. Kula nyuwun pangestu badhe nikah kalian Nawang Wulan, Mbok.”
Nyi Randa Tarub : “Iyo
nang, tak pangestuni kowe yen arep nikah karo bocah ayu iki.”
Jaka Tarub lan Nawang Wulan :
“Maturnuwun mbok.”
(Nawangwulan salim karo simbok)
SETTING 4
(Nawang wulan arep masak. Lajeng nitipke Nawangsih,
putrine ning Jaka Tarub.
Nawang Wulan : “Kakang, kula nitip Nawangsih nggih. Kula badhe
masak.”
Jaka Tarub : “Ya.”
(Ning lumbung padi, Nawang Wulan nemu barang)
Nawang
Wulan : “Opo iki? Oh klambiku…!
Iki klambi sing ilang nalika aku adus ning kali mbiyen. Opo kakang Jaka sing njupuk?
Ananging kenapa kakang etok-etok ora ngerti?”
(Nawang wulang nganggo pakaian sing ditemu ing lumbung
padi mau)
Jaka Tarub : “Kenapa Nawangwulan suwi
banget ya?”
(Nawangwulan muncul)
Nawang Wulan : “Kakang Jaka, kula badhe pamit, wangsul menyang
kahyangan.”
Jaka Tarub : “Dewi, enteni sedelok. Aku
pancen salah, aku njaluk ngapura. Terus piye nasibe nawangsih yen kowe lunga?”
Nawang
Wulan : “Panjenengan wis
ngapusi aku, Kang! Opo panjenengan pikir iso ngapusi aku sak teruse? Aku pancen
ora tegel ninggal Nawangsih, tapi…. aku kepekso.”
Jaka Tarub : “Nawangwulan, opo iki ora iso
diomongke apik-apik?”
Nawang
Wulan : “Mboten, Kang.
Kodrat kula punika bidadari. Kula kedhah wangsul dhateng kahyangan.”
EPILOG
Akhire
Nawang Wulan bali menyang kahyangan,
ninggalke Nawangsih lan Jaka Tarub. Nawangwulan njaluk digawekke danau ning
cedak pondoke Jaka Tarub. Supaya Nawangwulan bisa nyusoni Nawangsih pendak wengi.
Saturday, July 7, 2012
Di dunia ini, terdapat banyak sekali jenis bahasa. Tiap
Negara di dunia memiliki bahasa nasionalnya sendiri-sendiri. Bahkan di
Indonesia, tempat tinggalku sekarang ini selain bahasa nasional, juga ada
bahasa daerah. Well, aku seneng dapat kesempatan buat mempelajari bahasa
nasionalku bahasa Indonesia, bahasa daerahku bahasa Jawa, serta 3 macam bahasa
asing antara lain Inggris, Jepang, dan Perancis.
Kalo masih ada waktu aku pengen mempelajari bahasa asing
lebih dalam. Seandainya Ibuku membolehkan aku masuk ke jurusan bahasa. Kyaaaaa~
seneng deh! Sayang banget Ibuku itu maniak FK. Beliau pengen banget aku masuk
Fakultas Kedokteran. Katanya, kalo aku mau belajar bahasa kan bisa kursus. Tapi
kalo aku mau jadi dokter, emang ada kursus pendidikan dokter? Emang bisa jadi
dokter? Yaudah deh, aku manut aja.
Di sekolahku, Bahasa Indonesia, Bahasa Jawa, dan Bahasa
Inggris diajarkan dari kelas X s.d. kelas XII. Bahasa Jepang diajarkan di kelas
XI. You should know, aku baru aja dinyatakan naik ke kelas XII dan aku bakalan
siap-siap buat menerima pelajaran Bahasa Perancis. You should know lagi, Ibuku
adalah guru Bahasa Perancis. Jadi selama liburan kenaikan kelas ini aku privat
Bahasa Perancis sama Ibuku.
Well,
ini dia hasil belajarku. Besok-besok nambah koleksi bahasa dehh~
Saturday, September 18, 2010
Novel Soulmate (by Delia Angela)
Judul : Soulmate
Pengarang : Delia Angela
Tahun Terbit : 2009
Penerbit : Penerbit Milestone
Jumlah halaman : 170 hlm.
Desain sampul: Gunawan
Tahun Terbit : 2009
Penerbit : Penerbit Milestone
Jumlah halaman : 170 hlm.
Desain sampul: Gunawan
Sebagai reviewer novel-novel teenlit, saya sadar kalau saya tidak bisa selalu terpaku pada novel terbitan penerbit besar. Apabila saya terlalu terfokus pada penerbit gigantik yang populer, bagaimana mungkin saya bisa membuat sebuah perbandingan? Itulah sebabnya saya juga melirik novel yang diterbitkan oleh penerbit yang kurang ternama sehingga saya bisa lebih objektif dalam mebuat penilaian. Pilihan saya pun jatuh pada novel karya Delia Angela, Soulmate. Kenapa saya memilih untuk membaca novel ini? Alasannya sederhana saja, karena nama karakter cowoknya sama dengan nama karakter cowok di novel saya, Aldo (subjektif sekali, yah?). Anyway, mari kita mulai saja pembahasannya....
Subscribe to:
Posts (Atom)